Dzień 1 października w łódzkim karmelu Sióstr Karmelitanek Bosych jest dniem dorocznego odpustu ku czci św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Uroczystej summie odpustowej w kościele klasztornym przewodniczył ksiądz biskup Ireneusz Pękalski – biskup pomocniczy Archidiecezji Łódzkiej.

O Teresie od Dzieciątka Jezus, która jest pogromczynią herezji, oraz biczem na współczesnych heretyków mówił w homilii przeor łódzkiego klasztoru oo. Karmelitów – o. Ernest Zielonka.

- Perfekcyjne warunki rodzą perfekcyjnego człowieka – jestem tym, kim jestem, bo moja rodzina, mój dom, moje otoczenie nie jest tym, czym być powinno. Jednym słowem – to że jestem złośliwy – to wina mojego dzieciństwa – to jedna z herezji współczesności – zauważył o. Ernest. – Teresa też miała trudne dzieciństwo- trudną młodość, miała trudnych szefów i współpracowników w Karmelu a jednak – dziś jest jedną z największych świętych Kościoła.

Inną herezją – wspomniał celebrans - będącą powodem niekończących się narzeczeństw jest… jak dom, to ogród, jak ogród to sad, jak sad to zakład – jeszcze to i to i…jak będziemy mieli perfekcyjne warunki mieszkaniowe, to wówczas stworzymy szczęśliwą rodzinę, my będziemy szczęśliwi. Od tej herezji nie jest wolna rzeczywistość duchowa – nie mogę się modlić, bo nie mam sprzyjających warunków do tego, ale jak będę je miał to będę już tak stary, że nie będę miał sił, by się modlić. – zauważył kaznodzieja.

Na koniec przeor łódzkiego klasztoru oo. Karmelitów pytał - a my, dlaczego nie jesteśmy święci? Może dlatego, że zbyt często pragniemy świętego spokoju, a nie świętości. Świętość bowiem to uznanie, że On jest Bogiem a nie ja. Świętość, to homo viator, a nie stabilitas loci. Świętość, to pokorne niesienie krzyża swojej nie świętości bez oskarżania innych o swoje niepowodzenia. Świętymi są ci, którzy uznają swoją słabość, i są ci którzy ufają do zuchwalstwa Jego dobroci – zakończył .

Jest już tradycją, że we wspomnienie św. Teresy po liturgii święci się płatki róż, które następnie wierni zabierają ze sobą do domu. Tradycja błogosławieństwa róż nawiązuje do słów Małej – Wielkiej Świętej, która mówił, że po swojej nie będzie odpoczywać w niebie, i że będzie spuszczać deszcz róż na ziemię.

Ksiądz biskup Ireneusz – tuż przed błogosławieństwem – zainspirowany melodią alleluja wyśpiewanego przez Siostry wskazał na podobieństwa pomiędzy dwoma wielkimi świętymi Kościoła – św. Tereską od Dzieciątka Jezus i św. Jana Pawła II.

Obecni na liturgii w kościele przyklasztornym, mogli także oddać cześć świętej Teresce obecnej w swoich relikwiach w łódzkim klasztorze.

Klasztor ss. Karmelitanek Bosych w Łodzi, został założony przez Karmelitanki przemyskie 10 maja 1928 r. Budynek klasztorny wybudowano w latach 1933-35, natomiast budowa kościoła trwała z przerwami od 1939 do 1952 roku. Siostry przebywają za tzw. klauzurą papieską, prowadząc życie w ukryciu przed światem oddając się modlitwie i pokucie.