Papież przypomniał, że Kościół we Francji docenia rolę, jaką skauci odgrywają w ewangelizacji i kształtowaniu społeczeństwa.
Pedagogia skautingu, relacje realne, a nie wirtualne
„Zbyt często spotykamy się w społeczeństwie z rozkładem relacji międzyludzkich i brakiem godnych zaufania wzorców dla młodych dążących do kształtowania własnego życia. Sytuacja ta pogorszyła się jeszcze na skutek aktualnego kryzysu sanitarnego, który ograniczył możliwości spotkania, pozwalające zacieśniać braterskie relacje i nawiązywać nowe przyjaźnie. W obliczu wszystkich tych trudności, wasz ruch skautowski jest znakiem zachęty dla młodych, bo zachęca ich do marzeń i działania, do odważnego patrzenia w przyszłość. Istotnie, dzięki waszej pedagogii starszych braci i sióstr, którzy strzegą i wspierają młodszych, pomagając im cierpliwie odkrywać i rozwijać talenty otrzymane do Pana, pokazujecie, że „wszyscy potrzebujemy żyć w realnych, a nie jedynie wirtualnych relacjach międzyludzkich, zwłaszcza w wieku, w którym kształtuje się charakter i osobowość” (por. Orędzie Urbi et Orbi, 4 kwietnia 2021 r.). W sposób szczególny wdzięczny jestem małżonkom, którzy was wspierają i którzy pośród was dają świadectwo o pięknie małżeństwa.“
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Papież zauważył, że dzięki swej gotowości do służby bliźniemu, skaut jest również powołany do pracy na rzecz Kościoła bardziej wychodzącego na zewnątrz i świata bardziej ludzkiego. Jego szlachetna misja polega na tym, aby świadczyć gdziekolwiek się znajdzie, że dzięki swej wierze i zaangażowaniu może ubogacać relacje międzyludzkie i uczynić z nich wspólne dobro, które przyczynia się do odnowy społecznej.
Pan wzywa was go głoszenia swego orędzia
„Dzięki waszej postawie względem przyrody niesiecie przesłanie, że szacunek dla innych i dla środowiska naturalnego idą w parze i dlatego „nie możemy się łudzić, że da się uzdrowić naszą relację z przyrodą i środowiskiem bez uzdrowienia wszystkich podstawowych relacji międzyludzkich” (por. Encyklika Laudato si', 119). Zachęcam was, abyście nie zniechęcali się egoizmem świata, abyście nie zamykali się w sobie, abyście nie byli bezczynnymi młodymi ludźmi, bez ideałów i bez marzeń. Nigdy nie traćcie z oczu faktu, że Pan wzywa was wszystkich do nieustraszonego głoszenia misyjnego orędzia, gdziekolwiek jesteście, zwłaszcza wśród młodzieży, w waszych dzielnicach, w sporcie, podczas spotkań z przyjaciółmi, w wolontariacie lub w pracy. Zawsze i wszędzie dzielcie się radością Ewangelii, dzięki której żyjecie! Pan chce, abyście byli Jego uczniami i szerzyli światło i nadzieję, ponieważ liczy na waszą śmiałość, odwagę i entuzjazm (por. Posynodalna adhortacja apostolska Christus Vivit, 177).“
