W homilii metropolita poznański podkreślił, że „pierwszym i najważniejszym Pasterzem jest Pan Bóg. On nas we wszystkim uprzedza, w naszym urodzeniu, naszych myślach, słowach i czynach. W pierwszym i najważniejszym sensie to nie człowiek, ale sam Bóg strzeże i troszczy się o swoje «stado», będąc ostateczną gwarancją jego ocalenia”.

Przypominając powołanie przez Chrystusa apostołów i uczniów, abp Gądecki zachęcił do modlitwy za następcę św. Piotra, papieża Franciszka. „Dziękujmy Bogu za miłość, jaką krzewi on w sercach ludzi dobrej woli w Kościele, który jest zgromadzeniem osób wezwanych i powołanych, aby tworzyć wspólnotę uczniów i uczennic misjonarzy Chrystusa, zobowiązanych do dzielenia się ze sobą Jego miłością i do szerzenia jej pośród wszystkich ludzi” – mówił abp Gądecki.

Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski zauważył, że powołanie jest „przeplataniem się wyboru Boga i ludzkiej wolności, jest relacją dynamiczną i pobudzającą, w której rozmówcami są Bóg i ludzkie serce”. „Dar powołania jest więc jak boskie ziarno, które kiełkuje w glebie naszego życia, otwiera nas na Boga i otwiera nas na innych, abyśmy mogli dzielić się z nimi znalezionym skarbem. Oto podstawowa struktura tego, co rozumiemy pod pojęciem powołania. Odkrywamy, że jesteśmy synami i córkami umiłowanymi przez tego samego Ojca niebiańskiego, a między sobą rozpoznajemy się jako bracia i siostry” – mówił metropolita poznański.

„Każde powołanie w Kościele w pełni ujawnia swoją prawdę i bogactwo, tylko w relacji ze wszystkim pozostałymi powołaniami. W tym sensie Kościół jest symfonią powołaniową, w której wszystkie powołania są harmonijnie zjednoczone i odrębne zarazem. Razem «wyruszają», aby promieniować w świecie nowym życiem Królestwa Bożego” – podkreślił abp Gądecki.

Podziel się cytatem

Metropolita poznański zauważył, że „podczas gdy powołanie rodzinne zamyka się zupełnie słusznie w odpowiedzialności za najbliższych, współmałżonka i dzieci, powołanie ojcowskie kapłana jest otwarte na wielu. Jego ojcowska miłość wyraża się w trosce o dzieci i młodzież, o kobiety i mężczyzn, o rodziny i ludzi samotnych”. Zachęcał kapłanów, by jako pierwsi dawali świadectwo świętości posługi, którą otrzymali od Boga.

„Podobnie jest z powołaniem zakonnym kobiety. Powołując ją do życia konsekrowanego, Bóg potrzebuje serca otwartego na wielu. Serce prawdziwie powołanej jest za wielkie, by mogło nasycić się miłością małżeńską i rodzinną, ono chce pomagać duchowo wielu ludziom” – mówił abp Gądecki.

Przewodniczący Episkopatu podkreślił, że „Kościołowi i światu potrzeba kapłanów świętych, wypełnionych duchem Ewangelii, gotowych całe swoje życie poświęcić służbie Panu Bogu, nie szukających swego dobra, ale dobra wiernych”.

„Formacja seminaryjna jest czasem kształtowania takich postaw. Jest to proces wymagający ofiar, zaparcia się siebie, powierzenia całego swego życia Jezusowi Chrystusowi. Jednocześnie okres pobytu kleryków w seminarium jest również czasem, w którym wspólnota Kościoła, poprzez prawnie ustanowionych przełożonych, przypatruje się dążącym do kapłaństwa klerykom i określa prawdziwość ich powołania. Wszystko to wymaga dojrzałości ze strony powołanych i ogromnej odpowiedzialności za Kościół i los każdego człowieka ze strony przełożonych seminarium duchownego” – mówił abp Gądecki.

W imieniu wspólnoty przełożonych i kleryków oraz Towarzystwa Przyjaciół Arcybiskupiego Seminarium Duchownego podziękowanie za troskę o powołania i wspólną modlitwę złożył metropolicie poznańskiemu ks. rektor Jan Frąckowiak.

Arcybiskupie Seminarium Duchowne w Poznaniu formuje kandydatów do kapłaństwa z diecezji bydgoskiej, kaliskiej i poznańskiej, a od przyszłego roku akademickiego także gnieźnieńskiej. Alumni studiują na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.